Aktualności
Spośród wielu gatunków wierzby, największe znaczenie dla fitoterapii ma wierzba purpurowa (Salix purpurea L.) i biała (Salix alba L.). Kora wierzby jest surowcem zielarskim opisanym w wielu farmakopeach, między innymi w polskiej (FP V) i europejskiej (Eur. Ph. 4, 2002) oraz w monografii Komisji E . Wymagana zawartość glikozydów salicylowych w przeliczeniu na salicynę wynosi minimum 1%.
Kora wierzby jest uznawana za surowiec o działaniu przeciwgorączkowym, przeciwzapalnym i przeciwbólowym. Działanie to warunkują glikozydy salicylowe, które stanowią jedną z jej ważniejszych grup związków czynnych. Glikozydy te łatwo rozpadają się w przewodzie pokarmowym, uwalniając alkohol salicylowy, który dopiero w wątrobie utlenia się do kwasu salicylowego, nie powodując tym samym uszkodzeń błony śluzowej żołądka [Wiadomości Zielarskie, nr 4, str. 13, 2001].